In De Heimanshof zijn we altijd bezig met het ontwikkelen van de
ecologische variatie in te tuin. Zo heeft het een aantal jaren gekost om
het water in de vijver geschikt te krijgen voor een redelijke populatie
krabbenscheer. Dit is een karakteristieke plant in het verlandingsproces
van vaarten en meren. Een onverwacht heugelijk bij-effect daarvan bleek
deze week: met de krabbenscheer verscheen een nieuwe soort grote libel:
de groene glazenmaker. Vrouwtjes zijn geheel groen en mannetjes groen
met een blauw achterlijf (zie foto van paring).

Bijzonder

De groene glazenmaker is niet alleen bijzonder omdat het een
beschermde inheemse diersoort is volgens de Natuurbeschermingswet en
op de Rode lijst van bedreigde dieren staat als ’ernstig bedreigd’, maar
ook door zijn afwijkende gedrag. Het vrouwtje legt haar eieren uitsluitend
op de bladeren van de krabbenscheer. De groene glazenmaker is de enige
libel die haar eieren alleen maar in de bladeren van één plantensoort legt.
Deze eieren overwinteren en pas in het voorjaar komen de larven uit.
Tussen de getande bladeren zijn ze er de 2-3 jaren van hun larventijd
redelijk veilig. In de winter zakken de krabbenscheerplanten naar de
bodem en daarmee ook de eieren en de libellenlarven daartussen. Dit is
een gevaarlijke periode, want het water op de bodem is door de grote
hoeveelheid verterende waterplanten snel te arm aan zuurstof. Enige
stroming in het water door kwel of natuurlijke stroming is daarom
essentieel. De volgroeide larven vervellen vanaf juni tot volwassen
libellen. Bij de meeste libellensoorten brengen de mannetjes het grootste
deel van de dag bij het water door. In de loop van de ochtend verschijnen
ze bij het water, jagen, kibbelen met andere mannetjes en kijken uit naar
de vrouwtjes. De vrouwtjes worden maar zelden bij het water
waargenomen. Ze zoeken beschutte en warme plekken in de omgeving
op. Het leven van de groene glazenmaker verloopt heel anders.