Er is bijna geen plant die zo gewoon is als de klimop. Deze week wil ik u
verrassen met een aantal inzichten, waardoor u deze plant zeker met
andere ogen gaat bekijken. De reden dat ik de klimop nu behandel, is zijn
bloeiwijze: ze bloeien nu: van eind september tot ver in december.
Hoewel de bloemen onaanzienlijk en groen zijn, zijn het er wel heel veel
en ze produceren veel nectar. In deze periode bloeit er bijna geen andere
plant. Op mooie zonnige dagen worden de klimop daarom massaal door
insecten bezocht. Op de klimop voor De Heimanshof, trof ik er op 1
oktober 25 vlinders en wel 10000 zweefvliegen en bijen aan. Als u een
bloeiende klimop in uw eigen buurt eens nader bekijkt, let dan ook op het
verschil in bladvorm tussen niet bloeiende en bloeiende takken. De jonge
bladeren zijn handvormig ingesneden en de oudere bladeren zijn rond.
Het zouden 2 soorten kunnen zijn. De bloemen vormen gedurende de
winter zwarte bessen, die vroeg in het voorjaar, als er nog geen andere
vruchten zijn, door vogels gegeten worden. Zowel met zijn bloei als met
zijn vruchten heeft de klimop dus een goede manier gevonden om goed
door insecten bestoven en door vogels verspreid te worden.
Bijzonder
Er zijn nog meer bijzonderheden te melden van de klimop. Hij is namelijk
de waardplant voor een heel aparte plant: de klimopbremraap. Bremrapen
zijn hogere planten, die het belangrijkste kenmerk van planten, nl
bladgroen, afgezworen hebben. Ze leven uitsluitend parasitair van hun
waardplant en hebben bijna geen kleur en ook geen bladeren. De
klimopbremraap is de laatste jaren op weg van een zeer zeldzame rode
lijst soort een vrij algemene soort te worden. Alleen al in De Heimanshof
staan er bijna 1000. Graag hoor ik van andere plaatsen waar deze
curieuze soort voorkomt. De bloemen verhouten en staan van juni tot het
voorjaar als bruine stokjes tussen de klimopbladeren.
Waar
De klimop is zeer algemeen en komt overal voor in tuinen en
bosplantsoen, zowel aangeplant als in het wild.