Slakken zijn over het algemeen een ondergewaardeerde groep organismen. Wereldwijd bestaan er wel 70.000 soorten, onderverdeeld in zeeslakken, naaktslakken, huisjeslakken en zoetwater slakken. Ze hebben een zeer nuttige rol bij het opruimen van organisch materiaal. Hoeveel soorten er in Nederland voo komen kon ik niet vinden, maar alleen in De Heimanshof hebben we tussen de 60 en 70 soorten gevonden. Sommige daarvan zijn zo groot als een zandkorrel en de wijngaardlakken bv zijn met 50 g. flink uit de kluiten gewassen. Vandaag wil ik uw aandacht vragen voor een vrij algemene landslak, die toch weinig bekend is: de barnsteenslak. Het is een huisjesslak met een buitengewoon fragiele schelp, een kleur heeft die de naamgever aan barnsteen deed denken.Het is een 1-1.5 cm groot landslakje dat graag bij water en in vochtig grasland leeft.
Bijzonder
Zoals de meeste slakken soorten is deze slak hermafrodiet: Alle exemplaren kunnen als vrouw en als man fungeren. Vreemd is dat er wel ruimte is voor mannelijke en vrouwelijk geslachtorganen in elk individu, maar dat door ruimtegebrek van de gedraaide schelp er wel een van 2 nieren verloren is gegaan. Veel slakken en ook de barnsteenslak zijn tussen gastheer voor parasitaire wormensoorten, die er een bijzonder ingewikkelde levenscyclus op na houden. Ze hebben nl naast de slak ook een andere soort nodig in hun levenscyclus. Bij de barnsteekslak is dat een soort die vogels nodig heeft om in de cloaca daarvan volwassen te worden. Deze worm heeft een curieuze manier gevonden om in vogels verzeild te raken. De wormpjes vormen clusters die zich ophopen zich op in de oogtentakels van de barnsteenslak en maken daar heftig pulserende bewegingen terwijl ze ook de slak naar gevaarlijke open plekken dirigeren. Daarmee trekken ze de aandacht van vogels, waardoor de wormen hun levenscyclus af kunnen maken.
Waar
De barnsteek slak leeft graag nabij water op land en komt in heel Europa voor buiten de poolcirkels