Vorige week heb ik een zeurende knie laten bekijken en de conclusie was dat er een scheurtje in de meniscus zou kunnen zitten. Het was nog niet een groot probleem, maar in een intensief fysiek leven zoals van mij komt een operatie nooit uit. OM dat het winter werk al lekker op schoot en in voorjaar en zomer het nog drukker pleegt te zijn heb ik maar de knoop doorgehakt om het onmiddellijk deze week te laten doen op de woensdag. Het weekend en de maandag en dinsdag werden dus flink intensief om alles wat echt af moest ( spitten 1000 m2 groente tuin bv)klaar te krijgen.
Woensdag om 8 uur was het aantreden geblazen. Om 10 uur na 12 keer mijn naam en geboorte datum te hebben vermeld, was ik aan de beurt ( nog 5x) in de operatie kamer. Een rare gewaarwording is het om bij een ruggeprik de helft van de lichaam kwijt te zijn. De operatie duurde maar 10 minuten en 15 minuten daarna kwam het eerste gevoel al weer terug en na een half uur de kracht. Tot mijn eerste verbazing was er helemaal geen napijn en na een half uur thuis zitten toog ik dus maar naar De Heimanshof om een beetje met de meegeleverde krukken te spelen. Alleen die nacht was 1 dosis paracetamol handig en daarna was dat ook al niet meer het geval. De donderdag kon ik al weer wandelen, en het was dat de wind te koud was om op 15 m hoogte bomen te zagen, maar mijn knie was daarvoor niet meer een belemmering. En op vrijdag kon ik weer gewoon werken in MEERmond een heb ik de krukken maar weer ingeleverd.