Vorige week hebben we de kluut besproken. Dit is een van de grotere soorten steltlopers. Deze week liep ik een aantal keren tegen een oeverloper op. Dat is een van de kleinere soorten. De oeverloper heet niet voor niets zo. Hij fourageert langs de oevers van sloten , meren en plassen. Ik zag een aantal langs het kanaal achter het Groene Carré en voor het eerst een achter mijn huis langs de Geniedijk in Hoofddorp.
Veel onervaren vogelaars verbazen zich erover hoe een ervaren vogelaar op grote afstand zo trefzeker soorten kan herkennen. De oeverloper is een soort waarbij dat op grote afstand kan. Ten eerste maakt hij een zeer karakteristiek ‘tjiewiewie’ geluid en verder vliegt hij altijd op een zeer kenmerkende manier weg: namelijk laag over het water in bochtjes langs de oever met karakteristiek laaggehouden trillende vleugels. Er is geen andere vogel die dit zo doet. Als je hem ergens foeragerend aantreft, doet hij dat ook heel karakteristiek, met een permanent nerveus wippend achterlijf.
Bijzonder
De oeverloper zoekt zijn voedsel aan de rand van kleine modderpoelen, waterplassen en meren waar hij kleine insecten uit de bodem haalt. Hij vangt soms kleine insecten uit de lucht. De oeverloper nestelt op de grond in de buurt van zoetwater. Als er een dreiging is, klimmen de jongen op de rug zodat ze in veiligheid gebracht kunnen worden doordat de moeder ze naar een andere plek vliegt.
Waar
De oeverloper zoekt zijn broedseizoen altijd langs beken, rivieren en meren, meestal met rotsachtige oevers. Op trek is hij op veel plekken aan te treffen. De oeverloper broedt vooral in Scandinavië en Oost-Europa en slechts bij hoge uitzondering in Nederland. Op weg naar het overwintergebied rond het Middellandse zee gebied trekken veel vogels door Nederland, een klein aantal vogels blijft in Nederland overwinteren. In de Haarlemmermeer is de soort regelmatig aan te treffen langs sloten en vaarten met ondiepe oevers zoals langs het Groene Carré Zuid.