De bomenlier van Landschap Noord-Holland , die we geleend hadden moet 12 februari naar een nieuw project en in de eerste week hadden we nog maar 1 van de 3 geplande bomen omgehaald. De 2e boom was een haagbeuk van 60 cm diameter, die zo dicht tegen het verenigingsgebouw van De Heimanshof aan was gegroeid, dat hij het gebouw zou kunnen gaan ontzetten. En verder zorgde hij voor veel overtollig vocht en te veel schaduw voor onze nieuwe zonnecellen. De vrijwilligers van de tuin waren massaal bezorgd over het feit dat het omhalen juist schade aan het gebouw zou geven, ondanks het feit dat ik de afgelopen al talloze keren ′onmogelijke′ projecten tot een goed einde had gebracht. Op maandag gingen Donny de stagiaire en ik dus aan het werk om de wortels tussen de stam en het gebouw los te hakken en te zagen en dat was in 3 uur gepiept tot 80 cm diep. Daarmee konden we met de dinsdag vrijwilligers de klus uitvoeren, zodat op donderdag de laatste boom aangepakt kon worden. Zoals gebruikelijk ging er wel wat mis. In dit geval trokken we de stam vertikaal doormidden, wat met een angstwekkend gekraak gepaard ging. Wel was de stam al 15 % uit het lood getrokken voordat we moesten stoppen. De lier heeft een hefboom van 2 m die een spie van 5 cm lang beweegt, waardoor onze spierkracht met een factor 40 (200 cm/5 cm) versterkt werd. Om dat we de strop op 8 m hoogte hadden vastgezet terwijl de wortels onder het draaipunt op maaiveld 50 cm diep zaten, werkte de boom ook nog eens als een hefboom die een factor 16 toevoegde. In totaal werd onze spierkracht dus met een factor 640 (40 x 16) versterkt. Dat was een toepassing van de natuurkunde die geen van de vrijwilligers en stagiaires ooit achter hun natuurkunde lessen hadden gezocht. En dat geeft helaas (weer eens) aan dat de lessen op school veel te theoretisch gegeven worden. Omdat de haagbeuk al schuin stond konden we met een lager bevestigde strop de boom toch nog om krijgen voor de lunch.
Op donderdag was een 30 m hoge es in het bos de klos. We trekken deze bomen om om ruimte te geven aan een paar grote bomen om verder uit te groeien en om voldoende vers voer voor paddenstoelen en insecten voorradig te houden(zo′n boom verteerd in ca 10- 15 jaar) . Indien u bedenkt dat een es of een esdoorn zo′n 100.000 zaden per boom per jaar produceert waarvan er een aantal tienduizenden per jaar kiemen , kunt u zich voorstellen dat het geen probleem is een heleboel kleine, iets minder grotere en een paar hele grote bomen per jaar weg te halen. Er blijven er altijd genoeg over.
Op donderdag hadden we eindelijk zoveel ervaring , dat de es in een keer zonder markeren omging. De laatste meters hadden we daarbij gereserveerd voor een delegatie ambtenaren uit Heemstede, die zich kwamen oriënteren op samenwerking op het gebied van vrijwillig landschapsbeheer.We hopen dat de ervaring om handmatig zon 30 m hoge boom om te trekken geholpen heeft om een aantal van de 4 kandidaat projecten in hun gemeente te realiseren.
Vrijdag was de laatste stagedag van 2 maanden full time van Donny en Leon (MBO Ecologie en Leefomgeving: Groenhorst Almere) en de eerst stage dag van Robin (Sociaal cultureel werk ROC Leiden) van een jaar lang elke week 2.5 dag. Toen ook een oud stagiaire van Eco- Wildlife uit Geldermalsen langs kwam was de stage dag compleet. Er is veel geëvalueerd en op geruimd en nog wat insectenhotels gebouwd. Die middag was gepland om met Donny en Leon een cursus ecologisch beheer aan een aannemersbedrijf te geven. Maar die zegde op het laatste moment af.
Tussendoor hebben Ronald (Kunstfort) en ik zijn eerste programma voor MEERtv bijen klaar gekregen met monteren, werd er donderdagavond op het NMCH een nieuwe groene organisatie in de Haarlemmermeer op poten gezet (IVN werkgroep Haarlemmermeer) en meldde het Hoogheemraadschap op woensdag dat we misschien een gebied van 2 ha vlak bij De Heimanshof in gebruik mogen nemen als nieuwe thuisbasis voor een(grotere) jeugdclub.