Reeds een aantal malen heb ik in deze column bijzondere soorten
behandeld, die gewoon vanuit de auto langs de weg of bij een
verkeerslicht bleken te staan. Deze week vonden we weer een dergelijke
rariteit en wel bij de oprit van de A4 vanaf de Kruisweg. Deze plek is bij
uitstek een plek waar vrachtauto"s uit heel Europa langskomen en zaden
kunnen verliezen. De plant leek zo bijzonder dat een aantal deskundigen
er eerst zelfs niet achter konden komen, bij welke familie hij hoorde. Maar
met enig spitwerk bleek het om een kruisbloemige te gaan, een familie
waar ook koolzaad bij hoort. De bloempjes zijn echter zo klein dat, dat
niet opvalt. Het bleek te gaan om de peperkers, een soort die zo heet
omdat hij een fijne kersachtige smaak heeft, vergelijkbaar met radijs en
Oost- Indische kers. In gebieden waar hij veel voorkomt worden de jonge
planten in de sla of als spinazie gegeten. Meestal wordt hij 0.3 – 1 m hoog,
maar hij kan ook 2 m hoog worden.
Bijzonder
Peperkers is in Nederland en België zo zeldzaam dat hij op een wettelijk
beschermde rode lijst staat. Dat betekent dat plukken of afsnijden een
(maximum) boete van �500 kan opleveren. Des te verbazingwekkender is
het, dat deze soort in de Verenigde staten als een plaag beschouwd wordt.
Een verklaring daarvan kan zijn, dat deze plant vooral in droge hete
gebieden heel goed gedijt en zich tot een plaag kan ontwikkelen. De
voornaamste reden daarvoor lijkt te zijn dat de plant bijzonder diep (2.5
m!) kan wortelen en vanuit wortels weer opkomt en doorgroeit. Bijna de
helft van de biomassa van de plant zit onder de grond.
Waar
Peperkers houdt van zonnige plaatsen op vrij vochtige tot droge,
voedselrijke, vaak iets brakke grond. Hij wordt wel gevonden tussen
stenen beschoeiingen van IJsselmeerdijken, langs dijken, op droge ruige
plaatsen in de duinen en kanaalkanten. De meest bekende groeiplaatsen
in Nederland zijn ruigten met brak grondwater langs de Maas. De soort
komt in het hele noordelijke halfrond voor.