De natuur is eindeloos gevarieerd en inspirerend, maar moderne menselijke waarden als medelijden, compassie etc zijn meestal ver te zoeken. Het is eten of gegeten worden zonder aanzien van het individu.
Zo zijn we na weer een oververhit seizoen in de herfst beland en is het insecten seizoen bijna ten einde. Daarom nu nog een keer een nabrander van een soort met een bijzonder verhaal die mij eens weer door Janet uit Cruquius werd gestuurd. Namelijk de foto van een soort graafwesp die leeft van bladluizen: de bladluizendoder. Deze 10-11mm grote helemaal zwarte wesp komt o.a. voor op insectenhotels. Hij hoort bij de familie van de graafwespen. Grotere soorten van deze familie maken vaak nestgangen tot 30-40 cm diep waar we rupsen, spinnen, vliegen etc. in verzamelen waar ze hun eitje bijleggen. Deze soorten heten dan ook vaak rupsendoders, spinnendoders etc. Er zijn duizenden soorten wespen in Nederland. Wat ze allemaal gemeenschappelijk hebben is dat ze i.t.t. bijen hun jongen niet vegetarisch groot brengen(op nectar en stuifmeel)maar op levende prooien. Daar mee vervullen ze als carnivoren een essentiële rol om het evenwicht in de natuur te bewaren, Maar dat gebeurt niet zachtzinnig.
Bijzonder
Deze familie van klein wespen graaft geen eigen gang maar gebruikt bestaande holletjes in hout en dus ook in insectenhotels: Deze soort leeft van bladluizen. Ze brengen er per broedcel wel 20-40 bij elkaar en sluiten dat af met een prop van 1-2cm zaagsel en ander rommel. Vrouwelijke exemplaren komen uit bevruchte eitjes en mannetjes uit onbevruchte eitjes. De vrouwelijke exemplaren worden het verst van de ingang op de veiligste plekken gelegd. Vrouwtjes moeten nl zorgen voor de voortplanting. En mannetjes lopen het meeste risico op predatie door spechten of roofinsecten.
Waar
Bladluizendoders zijn pas in 1989 voor het eerst in Nederland vastgesteld en dan vooral in het oosten van het land. Maar ze zijn dus ook al in onze polder verschenen. Blijkbaar warmte en bladluizen genoeg.