Elke week is bijna interessant, maar deze week was wel heel bijzonder.
Reeds een jaar of 20 roer ik mij in de Haarlemmermeer om de urgentie van de mismatch tussen onze samenleving en het ons omringende ecosysteem aan te kaarten. Dat wordt mij niet in dank afgenomen. Wijd en zijd sta ik bekend als een ’moeilijke’ man.
De ene keer leidt dat tot ontslag en dan weer tot de noodzaak om in hongerstaking te gaan. Maar waar zit nu dat steeds terugkerende venijn?
Met mijn ecologische, VN en( wereldwijde) remote sensing achtergrond zie ik al vanaf mijn 17e de bui hangen dat we ons als menselijk beschaving in wel 20 of 30 ecologische crises storten. En ik zie ook hoe snel (exponentieel) zich die ecologische crises die allemaal de potentie hebben dat ze een bedreiging vormen voor het voortbestaan van de mensheid en al het mooie in de natuur zwaar te beschadigen. Dus met die visie probeer ik dat op de kaart te zetten en ik ben daarnaast ook nog zo sociaal en energiek dat ik denk dat er een oplossing is: als we maar willen.
Maar zo werkt het niet in de menselijk geest: De cultuur is dat iedereen verwacht dat er alleen ‘feel good ‘nieuws gebracht wordt en iedereen wil alleen horen dat ze zo goed bezig zijn. Hoe wolliger ingekleed des te beter! Ook als dat niet het geval is…. En het grote punt dat dat ‘men’ wishful denkt, dat het al 1000 jaar goed gegaan is en dat het ‘dus’ nog wel 1000 jaar duurt voor het fout gaat en men is zo krampachtig bang om een verandering aan te gaan, zo gemakzuchtig om een poot uit te steken en te kortzichtig om verder te denken dat de neus lang is, dat ik steeds als een halve gek wordt afgeschilderd als ik een appel doe om er wat aan te doen. Ik werk nl van uit het principe” think global en act local’, maar vrijwel iedereen denkt alleen aan”het hemd dat nader is dan de rok’ en heeft geen zin zich met meer dan zijn eigen korte termijn belangetjes bezig te houden. Verder zit het grootste deel van de samenleving vast in ‘geld’ denken. Als of het daar om gaat! Argumenten: als hoe betaal ik mijn huur, de schoorsteen moet roken etc. wordt mij telkens voor te voeten geworpen als ik de relatie tussen het dagelijkse leven en de 20 mondiale crises probeer aan te geven. Of ik krijg glazige blikken terug.
En daarnaast wordt groen ook vooral gezien als een kostenpost ipv aan levensvoorwaarde. Elke generatie went weer de beschikbare oppervlakte groen die er was in zijn jeugd en bedenkt dat er elke 10 jaar wel weer 10 % vanaf kan. En zo jagen we erin 150 jaar 300 miljoen jaar evolutie door heen. Blind voor de risico’s en dat het ecosysteem op 20 vlakken in elkaar aan het storten is.
Mijn analyse is , dat niet ik de moeilijke man ben, maar 90 % van de mensen. Willens en weten stevenen zij af op een of meer van 20 potentiële wereldwijde catastrofes, waar honderden miljoenen mensen het slachtoffer van gaan worden ( en voor de mensen zelf aan de beurt zijn, jagen we er eerst 90 % van alle flora en fauna doorheen in de zoveelste massa extinctie) . En als ik daar op wijs krijgt je antwoorden als: het is toch heel goed als er minder mensje komen. Dat is het antwoord van een gemakzuchtige groei verslaafde de die niet meer weet hoeveel bibliotheken er vol geschreven zijn over de ellende die over het uit roeien van 6 miljoen joden inde 2e wereldoorlog zijn vol geschreven . Wat er op ons af komt is 100 keer erger dan de holocaust en 10.000 keer erger dan de Corona crisis. Maar er over praten mag niet en er wat aan doen moeten we aan ’een ander’ of aan de techniek overlaten .Dat is nl weer een mooi verdienmodel: niet groeien met olie energie maar met zonne- en windenergie.
Ook de gemeente Haarlemmermeer met al zijn instituties ,waaronder het duurzaamheid centrum NMCX zit vaak in die gedachtelijn en die hebben al 15 – 20 jaar lang weerstand tegen meer ecologisch en echt duurzaam beheer aan de dag gelegd. Daarom doe ik nu noodgedwongen al 15 jaar bijna gratis een stuk of 25 projecten, om te laten zien dat het kan en wat de resultaten zijn. Omdat er domweg geen visie is en dus gene geld voor is; Dat geld moet naar datacentra en huizenbouw….
Maar nu Urgenda, de boeren en talloze andere clubs ons Haarlemmermeerse boomweggeefmodel hebben omarmt en het in Nederland storm loopt, nu worden we op eens wel gezien En dat is het leuke van deze week. Nu was er eindelijk een SHARE bijeenkomst die niet als onderwerp technische duurzaamheid had, maar biodiversiteit , en waar wij een van de hoofdsprekers waren en er kwam een filmpje uit over onze bomenactie van het NMCX platform Heel Haarlemmeermeer die mij al 20 jaar negeert en weg drukt omdat papier en plastic opruimen belangrijker gevonden wordt. Laten we hopen dat we vanaf deze week niet meer in een hoek gedrukt worden en dat we samen de schouders er onder gaan zetten voor echte duurzaamheid op een manier die hout snijdt.
Het was dus een mooie week: Eindelijk erkenning die hopelijk een basis voor effectieve samenwerking inleidt.