Rode Kornoelje is een struik die maximaal 3 meter hoog wordt. Het is een vrij onopvallende soort maar wel één van de meeste algemene in de Haarlemmermeer. Hij doe het namelijk goed op (zeer)voedselrijke grond en dat hebben we hier genoeg. De struik bloeit in juni met witte bloemen en maakt in augustus zwarte bessen. De smaak van die bessen wordt door de meeste mensen niet bijzonder gewaardeerd maar ze zijn niet giftig. Dit is met veel smaken die vogels lekker vinden het geval. Zo smaken de uitbundige oranje bessentrossen van de lijsterbes naar kots. Maar als je ze kookt of het vocht eruit perst zijn ze goed te verwerken tot meel en zo zijn ook de rode kornoeljebessen tot jam te verwerken. De zaden kunnen beter wel verwijderd worden.
Bijzonder
Rode kornoelje heet zo omdat de takken in de winter rood (kunnen) kleuren. Maar dat doen ze alleen als ze veel zon krijgen. De ‘groene rode kornoelje’ is dezelfde soort en ook heel algemeen. De takken blijven namelijk groen als de struiken in de schaduw groeien. Naast rode kornoelje is er ook de gele kornoelje. Die maakt geen gele takken maar gele bloemen en de witte kornoelje maakt witte bessen. Dit is typisch een gevalletje van namen die in een café verzonnen zijn in een melige bui. Er is ook een Japanse rode kornoelje. Die maakt extreem rode takken en is populair in tuinen. Alle kornoeljes hebben taai en hard hout. Dat hout heeft zijn toepassing gevonden in stelen van gereedschap zoals hamers en om er spoelen voor weefgetouwen en spinnenwielen van te draaien. Zowel de inheemse Rode Kornoelje als de Japanse Rode Kornoelje zijn ruim beschikbaar bij de boomuitdeeldag van de MeerBomenNU actie op 22 maart. Naar zaailingen of stekken van de Gele Kornoelje zoeken we nog.
Waar
De rode kornoelje is één van de meest algemene ondergroeisoorten van de Haarlemmermeer. Heel recreatieschap Spaarnwoude, veel bosplantsoen en het Haarlemmermeerse bos staan er vol mee. De soort komt in heel Europa voor behalve in het hoge noorden.