Levensvatbaar?
We hebben als mens een evolutionaire ontwikkeling van miljoenen jaren achter de rug. Al die tijd bestond het leven uit een strijd om te overleven. Het was vaak buffelen en risico’s nemen. Dat lukte niet iedereen even goed, maar zo zit de hele natuur in elkaar: een strijd om het bestaan waar de sterksten en best aangepasten overleven en hun genen doorgeven. Bij de meeste soorten overleeft in dit selectieproces geen 10-30 % het eerste jaar. Ondanks de problemen deden we het als mens heel goed en van 10.000 mensapen op een bepaald moment zijn we inmiddels met 8 miljard en domineren we alle hoeken en gaten van deze aarde. Zeker in Nederland is het leven heel wat comfortabeler geworden, hoewel er nog heel veel geklaagd wordt dat het nog niet comfortabel genoeg is. Inmiddels na 80 jaar vrede en voorspoed sinds de Tweede Wereldoorlog beginnen er toch serieuze signalen op te komen dat de manier waarop we het nu geregeld hebben niet eeuwig door kan gaan. Zo hebben we inmiddels het grootste deel van de andere soorten om ons heen uitgeroeid (bv 70 % van alle insecten in 30 jaar), grijpt de klimaatcrisis verontrustend en steeds sneller om zich heen, zitten we opgescheept met honderdduizenden chemicaliën die vruchtbaarheid en weerstand aantasten en massale allergieën, reuma en kanker risico’s met zich meebrengen. Is 60-80 % van de bevolking te zwaar en trekken we massaal naar de mooiste en rustigste plekjes op aarde, die vervolgens door massatoerisme wordt aangetast. We zijn één van de rijkste landen op aarde maar om te zeggen dat we daar van genieten .. niet echt. Er lijkt een onstuitbaar verlangen te heersen om vooral te kijken naar mensen die het beter hebben. Dat helpt niet echt om een tevreden gevoel te hebben over hoe goed je het hebt. Maar het grootste probleem in de MEERGroen context is dat we als samenleving zo verstedelijkt zijn dat we het contact met onze leefomgeving verloren lijken te zijn. De klimaatcrisis en wel 40 andere problemen geven aan dat we als mensheid al sinds 1980 een zware belasting voor het ecosysteem zijn. Maar de oplossingen die we als burgers en overheid kunnen verzinnen gaan alleen over meer geld, meer huizen en meer vakantie …om oneindig door te kunnen groeien. Denken we bv nu echt dat we met een miljoen huizen erbij in 10 jaar tijd minder CO2, stikstof, huisvuil, files korte lontjes etc. zullen hebben? Nee dus: 1 probleem wordt aangepakt en 40 problemen worden er groter door. In onze MEERGroen projecten lopen we nog tegen een ander randverschijnsel aan: wat wij proberen is meer sociale cohesie en meer biodiversiteit te bereiken door er samen de handen voor uit de mouwen te steken. Maar onze samenleving is doortrokken van onderzoek, adviesbureaus, coördinatoren en vergadertijgers en de handen uit de mouwen steken is er eigenlijk niet meer bij. Bij al onze buurtprojecten, bijna geen één uitgezonderd, rijden mensen blind voorbij. Als er iemand ziet wat we doen of opmerkt dat het er leuk uitziet: zelden of nooit komen de handen uit de zakken. De mentaliteit lijkt te zijn: de lasten voor een ander en de lusten voor mij. Met die mentaliteit om alleen te gaan voor het korte termijn eigenbelang en het zoeken van zondebokken dat we niet nog rijker zijn, stevenen we af op een regering die de zondebok in de vorm van migranten tevoorschijn tovert. Maar we zijn zelf niet bereid om de klusjes te doen waar we buitenlanders voor laten invliegen. Dit kan niet lang goed gaan en leidt onafwendbaar tot steeds meer politieke spanningen om de laatste ruimte en hulpbronnen voor onszelf veilig te stellen. Deze houding heeft geen lang toekomstsperspectief en dat ligt dus niet aan de migranten maar aan onszelf van individuele burger tot hoogste overheid.
Weekactiviteiten
Deze week is met veel regen en wind de herfst op gang gekomen. Af en toe was het nog droog en konden we buiten werken aan het hooien van onze 30 ha bloemenweides maar er waren dagen bij dat het de hele dag plensde. Een bedrijvendag werd om die reden afgezegd hoewel het die hele dag toch droog bleef. En de andere natte dagen hebben we ons bezig gehouden met klussen zoals het drogen en uitzeven van bloemzaden om weer nieuwe bloemenweides in te kunnen zaaien. Ook het stap voor stap leegoogsten en -ruimen van de groentetuinen en kassen is gestart. Die vrije ruimte wordt vanaf november weer gebruikt om bomen van de meerbomen.nu actie op te slaan. We sloten de week af met de nationale burendag waar we onze buren van de Lincolnpark buurttuin uitnodigden om kennis te maken. Die dag luisterden we op met het maken en nuttigen van pizza (foto) met ingrediënten uit de het naast gelegen tarweveld, tomaten uit de eigen kas en oregano uit eigen kruidentuin. Ook hebben we 2 gigantische bomen op de kop kunnen tikken waar we 1 tot 3 totempalen voor op Lincolnpark van kunnen maken. Op de totempalen gaan we symbolen en spreuken aanbrengen gemaakt door betrokkenen/stakeholders van Lincolnpark.
Franke van der Laan
Stichting MEERGroen
MeerBomen.Nu
Klimaatburgemeester Haarlemmermeer 2021-2024