Het zal menigeen opgevallen zijn dat het een uitbundig paddenstoelen seizoen is. Dat komt door de vele regen die sinds 15 augustus gevallen is en de ongewoon hoge temperaturen. Van de honderden soorten waar uit te kiezen is, heb ik de honingzwam er maar eens uitgelicht. De honingzwam is een grote paddenstoel die in grote bundels bij elkaar groeit.(foto) Naast de grote aantallen bruine paddenstoelen is deze soort goed te herkennen aan de ring om de steel en aan de schubjes op de hoed van de jonge exemplaren. Ook de witte sporen die als meel op de lager groeiende exemplaren vallen, zijn een goed kenmerk. Vroeger werd er 1 soort honingzwam onderkend. Inmiddels worden er ca 70 soorten onderscheiden.
Bijzonder
De honingzwam is niet altijd een gewaardeerde soort. Hij tast nl ook levende bomen aan waardoor deze sterven en groeit daarna door op het dode hout. De honingzwam maakt zogenaamde rhizomen die als zwarte kabels te vinden zijn tussen schors en hout van afgestorven bomen. De honingzwam is een eetbare soort maar alleen de hoed is eetbaar, de steel is te vezelig. Rauw gegeten word je er misselijk van. Na 8 minuten koken is dat probleem verholpen. Sommige mensen kunnen er allergisch voor zijn. De honingzwam groeit onder de grond op wortels van veel soorten bomen uitgezonderd taxus en sommige soorten sparren. Honingzwammen produceren dezelfde lichtgevende stof als vuurvliegjes. In totale duisternis kun je deze bioluminescentie zien. Van de honingzwam zijn in de VS en Zwitserland mycelia gevonden die 2400 en 1000 jaar oud zijn en ‘heksenkringen’ gevormd hadden die 900 ha omvatten en 600 ton in biomassa omvatten. Daarmee zijn deze exemplaren de grootste levende organismen die op aarde bestaan.
Waar
Honingzwamsoorten komen wereldwijd voor in gematigde tot tropische streken. De vruchtlichamen zijn van september tot december te vinden op levend of dood loof- of naaldhout. Soms lijken ze op kale grond te groeien maar ze staan altijd op aangetaste wortels onder het oppervlak.