Blog 19 juni: Op naar een nieuwe uitvalsbasis

Gevarieerde week

Zoals altijd was de week weer gevarieerd. 2 weken stem stress leidde uiteindelijk tot plek 15 van 70 projecten met 5700 stemmen.  Dat was de laagst mogelijk  plek waarop er kans is op   toekenning van fondsen. Nu hangt het verder af van het oordeel van de jury.

Een andere  interessante ontwikkeling was, dat  er beweging komt  in het proces  om uit park 2020 te vertrekken. We zitten daar nu ruim 8 jaar en die plek is ode MEERGroen en meerbomen.nu  uitvalsbasis geworden. Maar het contract was tijdelijk, dat wisten we. Maar 9 jaar op een 3 jarig contract is niet slecht. Wat minder was, dat we op stel en sprong per 1 juli, midden in het groeiseizoen weg zouden moeten. Je kunt aan economen  en juristen bijna niet uitleggen hoe onhandig dat is  voor natuur- en voedselprojecten. De eerste ontwikkeling van deze week was dat  de datum verschuift naar 1 november. Dat is al beter, want het scheel een hele groeiseizoen , maar eigenlijk kunnen we dan pas beginnen met verhuizen. Want voor 1 november gaat alle levende have bij uitgraven dood. De daarmee samen samenhangende 3^e ontwikkeling was, dat de gemeente Haarlemmermeer ons mogelijk een vervangende plek  kan geven. Maar gemeentelijk processen gaan dat dus nooit zo snel dat 1 november haalbaar is. Dus we blijven hopen op clementie om gedurende de winter en voor maart 2023 over te zijn. Waar die plek is en hoe groot , kunnen we hier nog niet ove ruitweiden.

Schiphol in een bredere context

Met veel projecten zitten we letterlijk onder de rook van Schiphol. En het valt misschien te begrijpen dat we niet de grootste fan van vliegen zijn. Maar als ecologen bekijken we de situatie  graag in breder perspectief. Met een beetje leedvermaak zien daarom we  dat er allerlei processen in onze samenleving vastlopen: De boeren met de stikstof crisis, de migranten opvang, de bio-industrie met  vogelgriep maar ook de vlieg mogelijkheden van Schiphol en ga zo maar door. We begrijpen dat er een luchthaven is en dat er redenen zijn om af toe te vliegen. De grote vraag is of dat ook moet betekenen dat er zo uitzinnig veel en goedkoop gevlogen moet  worden.  Het grote perspectief bij al deze crises  en ook het klimaat en biodiversiteit is, dat iedereen alleen maar rechten claimt en moord en brand schreeuwt als er maar een strobreed in de weg ligt. En een paar mensen zoals Poetin en Trump gaan nog een gevaarlijk stukje verder door gewoon te nemen wat hun niet toekomt. Maar de meeste mensen doen mee in die meer, meer,meer manier van denken. Door die denkwijze  raken we het zicht kwijt op het belangrijkste wat eri s: De ruimte om oneindig te groeien is er al 40 jaar niet meer en aan alle kanten lopen we als mensheid tegen grenzen aan. En dat we dat ( zie: de don’t look up film) hardnekkig blijven  ontkennen als struisvogels onze kop in het zand te steken voor ons eigen korte termijn eigen belangetje: dan wordt het er niet beter op. Laten we svp niet moord en brand schreeuwen als we niet meer voor  een lang weekend naar Afrika, Napels of de VS  kunnen. Laten we met elkaar het gesprek aangaan hoe we er als wereld gemeenschap in evenwicht met het ecosysteem iets leuks van kunnen maken voor  nog 100,000 jaar. Want zoals we nu door trompelen  gaat het bij iets van 30 gelijktijdige  crises kansen  zeker 1 of meer keer zo fout dat er honderden miljoenen of miljarden slachtoffers gaan vallen.

Graag krijgen we reacties op onze blogs en suggesties voor onderwerpen.

Franke van de Laan

Stichting MEERGroen

Meerbomen.nu

Klimaatburgemeester Haarlemmermeer