Deze column (sinds juni 2006) heet Ontdek de Flora en Fauna van de Haarlemmermeer. De reden is, dat er over het algemeen gedacht wordt dat de Haarlemmermeer een zeer arme polder is in biodiversiteit (en dat er daarom ook makkelijk nieuw beton en asfalt wordt aangelegd). De afgelopen 12 jaar heeft al wel geleerd dat er een ongelofelijke verscheidenheid aan soorten in onze polder voor komen en mijn inschatting is dat ik voor het behandelen van alle ca 10.000 soorten een jaar of 400 nodig zal hebben. Zo nu en dan gaat het niet alleen over nieuwe soorten maar gebeurt er iets bijzonders. Zo zitten we nu midden in de grootste droogte- en hittegolf sinds er weergegevens worden bijgehouden. En die droogte heeft ook effecten in de natuur op soorten. Zo vind ik aan de lopende band dode mollen en dat is opmerkelijk.
Bijzonder
De eerste 3 mollen heb ik in de composthopen verwerkt, maar bij nr 4 en 5 begon er enige ongerustheid op te spelen. Op mol 4 heb ik daarom een gecombineerde anatomische les en sectie uitgevoerd (foto met inzet) en wat bleek: de arme mol was heel mager, geen vet en geen inhoud in het spijsverteringssysteem. Dat mollen van de honger sterven kan samenhangen met de droogte omdat hun voornaamste voedsel: regenwormen steeds dieper in de aarde wegkruipt en de Haarlemmermeerse klei bij droogte hard als beton wordt. Een mol moet dus steeds harder werken om steeds minder voedsel buit te maken. Als hij een ons wormen verbrandt om 50 gram te vangen, sterft hij na 4-6 weken van honger en uitputting. Graag hoor ik van lezers of er op andere plaatsen ook extra mollensterfte geconstateerd wordt.
Waar
Mollen zijn zeer algemene bewoners van onze polder. Ze graven gangen waarin ze via hun neus wormen en ander bodemleven opsporen. Ze leven 4 uur op en 4 uur slapen, jaarrond. Meestal zijn de Nederlandse condities ideaal om wormen te kunnen zoeken in bijna altijd vochtige humusrijke grond. Dit jaar zou wel eens een mollenramp jaar in een groot deel van Europa kunnen worden.