Deze tijd van het jaar is de natuur extra mooi. OP de Heimanshof bloeien nu wel 200 soorten tegelijk, maar ook overal in de bermen is van alles te zien. Jammer dat er over 2/3 weken weer massaal gemaaid wordt, waarbij veel bloemen ( en hun zaad) verloren gaan. Bij ecologisch beheer maaien we altijd pleksgewijs en vooral de plekken die uitgebloeid zijn en waarvan het zaad rijp is. Een plant die niet zo van het maaibeleid te lijden heeft is de rode spoorbloem. Dat komt omdat het een plant is die op droge kalkrijke en stenige plekken groeit. Oorspronkelijk komt deze soort die lang en mooi rood bloeit uit Mediterrane gebieden. Wellicht om dat hij ook als tuinplant gewaardeerd wordt, is hij ook in onze regio verzeild geraakt. Inmiddels is deze soort ingeburgerd geraakt, met name in west Nederland.
Bijzonder
De rode spoorbloem groeit ook graag op spoordijken maar heet spoorbloem omdat de bloem een spoor heeft. De soort hoort bij de Valeriaanfamilie en vroeger heette hij dan ook wel Rode Valeriaan. Terwijl de valeriaan een voorkeur heeft voor natte voeten heeft deze soort daar een hekel aan. En terwijl de gewone valeriaan allerlei medicinale toepassingen heeft, is daarvan niets bekend van de Rode Spoorbloem. Maar de bladeren en de stengels zijn eetbaar. Ze worden als salade gegeten of kort gekookt. De rode spoor bloem heeft een grote aantrekkingskracht op vlinders, vooral de kolibrievlinder, maar is minder geliefd bij bijen. Dat zal komen om dat de nectar dieper weg zit. Bijen hebben vaak kortere tongen dan vlinders.
Waar
De grootste mij bekende populatie rode spoorbloem straat op de basalten voet van de hoog spanningsmasten langs de IJtocht in Overbos (foto). Het is de vraag of deze populatie zal overleven als de hoogspanningsmasten worden onttakelt nu de ondergrondse 380 KV lijn is aangelegd. Maar ook in De Heimanshof staan er een paar planten die het goed doen op natuurmuren. De rode spoorbloem heeft een voorkeur voor hele droge kalkrijke plekken