Met alle regen van de afgelopen tijd zijn we volop in de paddenstoelentijd
terecht gekomen. Graag attendeer ik u op de eindeloze variatie aan
paddenstoelen die er buiten te vinden zijn. Deze week graag uw aandacht
voor een vrij kleine soort, die soms massaal tussen het gras op
voedselarme grond te vinden is. De hoeden waren ca 3-5 cm in doorsnede
en de hoogte van de steel was 5-8 cm. Ik vond er een paar duizend (!)
tussen de wilgen- en berkenopslag in de orchideeënkuil op het Groene
Carré langs de N201 ten oosten van de Hoofdvaart. Het paddenstoeltje
viel op door zijn grote aantallen, maar ook de opvallend prettig roze
kleur van de hoed. Zijn curieuze naam is de Gewone Fopzwam. Er bestaan
ook andere fopzwamsoorten, nl de prachtig violette Amethist zwam (of
rode kool zwam), de gekroesde fopzwam, de geschubde fopzwam en zo
zijn er nog wel een paar. Deze zwammen heten fopzwammen omdat ze
een i.t.t. andere soorten een zeer grote variatie in hun uiterlijk kunnen
vertonen. Dat geldt zowel voor de kleur en voor de vorm. Onze
fopzwammen hadden een roze-rode kleur en een diepe kuil in het midden
van de hoed, maar er zijn ook bijna bruine soorten die een bolle hoed
hebben.
Bijzonder
De misvatting dat de meeste paddenstoelen giftig zouden zijn is gunstig
voor het voortbestaan van de zeldzamere soorten, maar klopt niet. Heel
veel paddenstoelen zijn juist eetbaar, wat niet wil zeggen dat ze altijd zo
lekker zijn als eekhoorntjesbrood. Ook in het geval van onze Fopzwam
geldt dit. Met name het hoedje van deze soort is goed eetbaar. Door zijn
kleine omvang geldt dat je er wel wat moet voor moet doen om er een
maaltijd voor bij elkaar te zoeken. Maar ja: als er duizenden staan – Mij
smaakten ze wel.
Waar
Fopzwammen zijn niet alleen lastig te determineren op hun uiterlijk. Ook
hebben ze een onduidelijk voorkeursbiotoop. Ze komen voor in droge
heide en bosbiotopen maar ook zoals in ons geval in een vrij drassige kuil.
Zolang de grond maar niet te voedselrijk is.