Door een olieachtige uitscheiding kleven de kaken van de tronkenbij niet
vast aan de hars die ze verzamelen. Oude hars wordt opnieuw gebruikt.
Ook verzamelen ze nieuwe hars of stelen die bij de buurvrouw. Stuifmeel
en nectar worden bijna alleen verzameld op planten met een hartje met
gele buisbloempjes, zoals gele ganzenbloem, kruiskruiden e.d.(zie foto)
Tronkenbijen verzamelen stuifmeel op een speciale manier. Het zijn zgn
"buikschuivers", die stuifmeel tussen haren op hun buik verzamelen i.t.t.
honingbijen en hommels die stuifmeel in klompjes aan hun achterpoten
verzamelen. Buikschuivers slaan in hoog tempo met hun achterlijf op de
meeldradenbuisjes, zodat het stuifmeel vanzelf tussen de haren terecht
komt. Intussen zuigen ze enkele bloemtjes verder nectar op. Door deze
manier van stuifmeel verzamelen, zijn ze zeer effectieve bestuivers. Alleen
vrouwtjes verzamelen stuifmeel voor hun broed en mannetjes hebben dan
ook geen buikharen.
De tronkenbij heeft een aantal gespecialiseerde parasieten: De gewone
tubebij is een koekoeksbij, die haar eieren in nesten van tronkenbijen legt
en om die reden erg op de tronkenbij lijkt. De kleine knotswesp is altijd te
vinden in de buurt van de nesten van tronkenbijen. Net als de
hongerwespen (een soort sluipwesp) liggen ze vaak op enkele centimeters
afstand van de nestingang plat tegen het hout gedrukt, te wachten op een
goede gelegenheid. Al deze parasieten zijn tussen de tronkenbijen op de
bloemen in de buurt aan te treffen. Daar herkennen deze hen niet als
rovers. Pas als ze binnendringers bij thuiskomst verrassen, worden die er
met de kaken uitgetrokken. Ook mannetjes van tronkenbijen doen
onbewust wel mee aan het verkleinen van de kansen voor parasieten,
door hun zeer fanatieke patrouilles voor de nestgangen. Dat is mogelijk
een van de redenen dat dit voor de vrouwtjes lastige gedrag toch
evolutionair voordeel oplevert. Ik wens u veel plezier met het bestuderen
van activiteit rond insectenhotels.
