Bramengalmijt

Deze column gaat over een dier dat nauwelijks te zien is en dat op
bramen leeft. Sommige braamstruiken krijgen bramen die niet rijp
worden. Vooral de bovenste helft van de braam wordt wel rijp, maar de
onderste helft blijft rood en smakeloos. Dat wordt veroorzaakt door een
miniscuul beestje dat familie is van de spinnen: de bramengalmijt. Dit
heet ook wel rode vruchtziekte. Rode vruchtziekte dankt zijn naam aan de
rood en onrijp blijvende korrels van bramen. De rode vruchten blijven tot
het volgende voorjaar aan de struik hangen.

Bijzonder

De bramengalmijt is 0,18 mm lang, wittig van kleur en heeft twee paar
´poten´. Je hebt een 10-15x vergrotende loep nodig om hem te kunnen
zien. Aangezien de bramengalmijt een vrij verborgen levenswijze heeft, is
bestrijding niet eenvoudig. De enige vorm van natuurlijke bestrijding is
het verwijderen van aangetaste vruchten om de populatie mijten laag te
houden het verwijderen en verbranden van afgedragen stengels vòòr de
winter.

Waar

Aantasting van de vruchten ontstaat doordat de bramengalmijt zijn eieren
legt in de bloem. De daaruit ontwikkelende mijten zitten in de vrucht en
spuiten een stof in de korrels, waardoor deze niet verder rijpen. Van de
bramengalmijt overwintert alleen het vrouwtje als volwassen mijt achter
de knopschubben of diep in knoppen. Vanaf oktober gaat ze in rust en
begin maart komt ze weer tevoorschijn. Ze begint zich te voeden aan de
openbrekende knop en de ontvouwende blaadjes. Vanaf begin april legt ze
haar eieren tussen de haren aan de onderkant van het blad. Na enkele
weken ontwikkelen zich daaruit de larven, die zuigen aan het blad. Vanaf
half mei zijn ze ontwikkeld tot volwassen mijten, die vanaf begin juni hun
eieren afzetten in de bloemen. Deze ontwikkelen zich vrij snel weer tot
een nieuwe generatie mijten en zo kunnen er vanaf augustus tot oktober
verscheidene generaties mijten ontstaan. Het zijn de mijten van deze
generaties die de deels onrijp blijvende vruchten veroorzaken.