Schorshoorntje (Balea perversa)

Als het kouder en donkerder wordt, wordt de natuur niet minder interessant. ‘s
Winters wordt ons land b.v. overspoeld door trekvogels, die ons klimaat hier perfect
vinden. En wat te denken van slakken. Het droge en warme deel van de zomer
brengen slakken vaak in schuilplaatsen door, maar echt actief worden ze pas weer in
de herfst. 80-90 % van de gevallen bladeren worden door miljoenen slakken
opgepeuzeld. Sommige slakken doen dat zo netjes, b.v. bij populierenbladeren, dat
ze het complete geraamte van nerven intact laten.
Naast de bekende naakt- en huisjesslakken bestaan er honderden soorten minder
bekende slakken, zowel op het land als in het water. Voor één van die onbekende
slakjes wil ik vandaag uw aandacht vragen. Het is een minuscuul 6-8 mm lang
huisjesslakje dat Schorshoorntje heet (zie foto met mm strepen). Van dit soort kleine
hoorntjesvormende slakjes bestaan er tientallen soorten. Met een sterke loep kan
een kenner de soort bepalen aan het aantal welvingen en tandjes en aan de vorm
van de opening. Het schorshoorntje wordt gekenmerkt door een vrij mooie en gave
ronde opening zonder welvingen of tandjes.

Bijzonder

Slakken zijn hermafrodiet, d.w.z. elk dier kan zowel de rol van man als vrouw spelen.
Verder planten slakken zich voort met eieren. Die eieren lijken op mini-
pingpongballen en worden in groepjes van 50-100 in vochtige holtes gelegd. Het
schorshoorntje doet dat helemaal anders. Het diertje is weliswaar ook hermafrodiet,
maar het legt geen eieren. De soort is nl. ovovivipaar: de eieren blijven in het lichaam
tot ze uitgekomen zijn. Bijzonder is ook nog dat er maar één jong per keer ′uitkomt′.
Het schorshoorntje komt, zoal de naam al zegt, bij voorkeur voor op en onder schors
van bomen en dan vooral van wilgen. Daar vindt het ook zijn voedsel: het
schorshoorntje leeft van korstmossen.

Waar

Het schorshoorntje komt in heel Europa voor van het uiterste zuiden tot vrij
noordelijk. In Nederland komt de soort vooral in de duinen voor en sporadisch in het
binnenland. De soort werd recentelijk voor het eerst in de Haarlemmermeer
waargenomen onder schors van dode wilgen in De Heimanshof