Inktzwammen zijn een groep van ongeveer 100 soorten paddenstoelen, waarvan bij het rijp worden van de sporen, de hoed lijkt weg te smelten als een soort zwarte inkt.
Een van de meest algemene en goed te herkennen soorten is de geschubde
inktzwam. Als deze jong is, is de 5 – 15 cm hoge witte hoed ei- tot klokvormig en
bedekt met karakteristieke opkrullende schubben (zie foto) De holle steel wordt
uiteindelijk 10 – 20 cm hoog met een lage, beweegbare, vrij snel afvallende ring. De
sporenlamellen, waaraan de sporen groeien zijn eerst wit. Later verkleuren deze
vanaf de onderrand rand via roze naar zwart.
Als de sporen rijp zijn, smelt de hoed van onderaf weg als een dikke vloeistof.
Uiteindelijk blijft alleen de steel over met resten van de hoed.
Bijzonder
De "inkt", met daarin de sporen, is kleverig en trekt vliegen aan, door wie de sporen
verspreid worden.
Jonge exemplaren zijn eetbaar en smakelijk (maar alleen zolang de hoed nog wit is)
maar moet wel direct na het plukken verwerkt worden. De zwam is niet meer eetbaar
als eenmaal vervloeiing of verkleuring optreedt. Check bij het nuttigen van de
paddenstoel, dat het de geschubde inktzwam is. De veel grijzere en gladde ‘kale
inktzwam’, die geen schubben heeft, bevat namelijk een stof die in combinatie met
alcohol wel giftig is. En dat geldt voor alcohol die van 2 dagen voor tot 2 dagen erna
wordt genuttigd!
Waar
Vanaf mei tot in november is de Geschubde inktzwam vaak in groepen te vinden op
grond die pas is omgewerkt op akkers, weilanden, parken en wegbermen. Ook in de
bebouwde kom is deze paddenstoel vaak te zien op gazons. In een zwaarbemest
grasland of op composthopen, zijn de inktzwammen vaak de enige paddestoelen, die
zich kunnen handhaven. Grote groepen staan op de gazons en weiden van het
Haarlemmermeerse bos en op de oude spoorwegberm aan de Burg. Pabstlaan.
Sommige vormen complete heksenkringen, vooral rond recent verplante bomen.
Terugmeldingen
Een doodgereden bunzing op de N201 bij Hoofddorp.
Een 3e groeiplaats van de zeer zeldzame en beschermde grote keverorchis in de
bebouwde kom van Nieuw-Vennep, die overwoekerd lijkt te raken door bosplantsoen.