Ondanks het feit dat vorige week de vorst voor het eerst toesloeg, waren er al
bolgewassen die het nieuwe jaar aankondigen en in bloei kwamen. De bekendste
van deze planten is ongetwijfeld het sneeuwklokje. Weinig bekend is echter dat er
minstens 60 soorten sneeuwklokjes bestaan. De allervroegst bloeiende daarvan is
het grote sneeuwklokje, die i.t.t de gewone boerensneeuwklokjes wel 15-20 hoog kan
worden. Behalve de grote en de gewone sneeuwklokjes zijn er dubbele,
smalbloemige, breedbloemige, pollenvormende en wortelstokvormende soorten.
Een andere zeer vroeg bloeiende soort is de winterakoniet. Het is een geliefde
voorjaarsbloeier vanwege zijn felle, gele kleur. De plant heeft stengels met daarop
telkens 1 gele bloem, die omringd wordt door een krans van ongeveer 6 ongesteelde
bladeren. De bloemen openen zich alleen als de zon schijnt. Het duurt ongeveer 4
jaar voor zaad volwassen is. Vele piepkleine kiemplantjes staan meestal rond de
volwassen planten (zie foto).
Bijzonder
Winterakonieten en sneeuwklokjes zijn stinsenplanten. Dat is een verzamelnaam
voor planten die van elders zijn ingevoerd vanaf de middeleeuwen tot het midden
van de vorige eeuw. De planten wisten zich zo goed te handhaven en soms ook uit te
breiden, dat ze nu tot de Nederlandse flora worden gerekend. Tot de stinsenplanten
worden niet alleen bolgewassen gerekend, maar ook sommige heesters en vaste
planten; evenals sommige "onkruiden": zevenblad en fluitekruid. De naam
stinsenplant werd voor het eerst gebruikt door een botanicus in1923, die opmerkte
dat planten uit deze groep veel voorkomen bij oude boerderijen, kerkhoven,
buitenplaatsen of zoals deze gebouwen in het noorden worden genoemd: borgen
(Groningen), havezaten (Drenthe en Overijssel) en stinsen (Friesland).
Waar
Boerensneeuwklokjes zijn zeer algemeen verwilderd in tuinen parken en
boerenerven. Andere soorten zijn niet zo algemeen. In De Heimanshof kunnen een
10-tal soorten bekeken worden. Sneeuwklokjes komen oorspronkelijk uit Turkije en
de Balkan.De winterakonieten worden in het wild als vrij zeldzaam beschouwd. Toch
kunnen zij regelmatig in tuinen en parken worden aangetroffen. Winterakonieten
komen uit Turkije waar zij o.a in het Taurusgebergte groeien op zo’n 2000 m hoogte.