De ijsvogel staat op de Rode Lijst van bedreigde en kwetsbare vogelsoorten in Nederland. Tussen 1995 en 2002 schommelde hun aantal in ons land tussen 30-70
broedpaar (1997) en 650-700 broedpaar (2002). Anders dan zijn naam doet
vermoeden, moet de ijsvogel niets van strenge winters hebben. Bij strenge vorst
hebben ze het als standvogel zwaar. Hun voornaamste voedsel, kleine visjes zoals
stekelbaarzen, zijn dan gedurende lange tijd onbereikbaar onder een dikke laag ijs.
Tijdens strenge winters krijgt de populatie dan gevoelige klappen. Een verlies van 80-
95% is dan geen uitzondering.
Grote verliezen waren er recentelijk tijdens de strenge winters van 1995/96 en
1996/97. De soort kent dan ook van nature grote schommelingen. Maar gelukkig kan
de stand zich in 5-7 jaar weer herstellen tot een niveau van voor een strenge winter.
Waar
:
Van de Haarlemmermeer is één broedgeval bekend. Doortrekkers, van augustus tot
de vorst invalt daarentegen, zijn er elk jaar vrij veel, vooral langs de Geniedijk. Op dit
moment staat de teller op 3, in sommige jaren zien wij er wel 8-10. Soms blijven de
vogels vele weken op dezelfde plaats.
Bijzonder
:
De ijsvogel is een zeer opvallende vogel die zowel aan de lichaamsbouw, de kleur,
roep en het gedrag gemakkelijk te herkennen is. Kleine visjes vormen het
belangrijkste voedsel en de ijsvogel komt dan ook vooral voor in de buurt van helder,
visrijk water. De vogel jaagt vanaf een post boven het water of biddend in de lucht en
stort zich vervolgens loodrecht naar beneden. De ijsvogel vliegt doorgaans in een
rechte lijn snel en laag over het water. Een goede manier om de vogel te ontdekken
is door zijn luide en opgewonden roep, die klinkt als wi-wi-wi-wi-wi.